Crna Gora je već godinama članica TRADUKI mreže za podršku i posredovanje u realizaciji prevodilačkih projekata u Jugoistočnoj Evropi, a ove godine se zajedno sa ostalim članicama predstavila zainteresovanoj javnosti u Njemačkoj.
Za vrijeme trajanja sajma, od 21. do 24. marta, izložena su djela svih žanrova autora i autorki koji stvaraju u Crnoj Gori, a koja su objavljena u periodu od 2020. do 2023. godine.
Lajpciški sajam knjiga predstavlja važno mjesto susreta za pisce i prevodioce te je nezaobilazna adresa za međunarodnu promociju crnogorskog književnog stvaralaštva. U tu svrhu, pored navedenog, na sajmu je prezentovan i katalog na njemačkom jeziku u kojem su izdvojena reprezentativna djela svih žanrova, koja su objavljena između 2020. i 2023. godine. Katalog sadrži biografije pisaca i spisateljica koji stvaraju u Crnoj Gori, kratke sinopsise njihovih djela, ali i predstavlja značajne crnogorske izdavače, kao i autore i knjige dječje književnosti, koji čine važan dio savremene književne scene. Urednica kataloga je profesorica njemačke i svjetske književnosti doc. dr Jelena Knežević.
Ovakvo međunarodno predstavljanje crnogorske kulture izazvalo je veliko zanimanje posjetilaca sajma, koji su se na štandu Crne Gore interesovali o crnogorskim piscima i spisateljicama.
U okviru programa Poetics of Nonbelonging – Authors from Southeast Europe predstavljen je i novi roman crnogorske autorke Nataše Nelević, koji su organizovali Ministarstvo kulture i medija i TRADUKI.
Nelević je sa moderatorkom Annemarie Türk razgovarala o njenoj knjizi Mali roman o blatu (Nova knjiga, 2023) i odgovarala na temu Šta se desilo 6. novembra 1946. godine u Kiseljaku na dan završetka jedne od najvećih omladinskih radnih akcija u poratnoj Jugoslaviji?
Za velikog jugoslovenskog pisca Miroslava Krležu tog dana veličanstveno je okončan titanski podvig jugoslovenskih omladinaca koji su na “blatu istorijskih predrasuda“ podigli nasipe za novu prugu kojom će stići progres u zaostalu zemlju – tako je barem taj dan opisao u svojoj dnevničkog zabilješci.
Tragom te optimističke bilješke i iskustva svoje majke koja je napustila radnu akciju jer “nije više mogla da gazi po tolikom blatu“, krčeći put između ova dva tako različita sjećanja – naratorka u Malom romanu o blatu traga za mogućim susretom svoje majke i velikog pisca toga 6. novembra 1946, propituje ideje ženskosti i sopstveno odrastanje u socijalizmu, prati uspon i poraz jedne epohe, odmjerava istorijske dobitke i gubitke i traži pravo da jedan ženski Tekst sa margine suprotstavi Tekstu velikog pisca.